همه والدین می دانند که خیابان و رد شدن از آن، خطری برای امنیت کودکان است.
همه والدین می دانند که خیابان و رد شدن از آن، خطری برای امنیت کودکان است. کودکان به نسبت بزرگسالان، توانایی تشخیص فاصله و سرعت را ندارند. برای همین خیلی مهم است که روش های درست رد شدن از خیابان را از همان کودکی به آنان بیاموزیم. هنگامی که بیرون هستید، قدم های رد شدن ایمن را مانند: روی خط کشی عابر، ایستادن و پیروی کردن از علائم راهنمایی رانندگی را به آنان نشان دهید. اینکار نتیجه مطلوبی برای شما دارد، چرا که خیالتان از بابت فراموش نکردن کودکان و احترام گذاشتن به علائم، راحت می شود.
ایمن قدم زدن با کودک
۱- کودکان زیر ۱۰ سال را همراهی کنید
استقلال، عالی است، اما خیابان ها مکان های خیلی شلوغی هستند. وسایل نقلیه، علامت ها، نورها و خیلی از چیزها برای پرت شدن حواس وجود دارند. اهمیتی ندارد که چقدر از کودک خود بابت پیروی از کارهایتان مطمئن هستید، آنان نیاز به زمان برای پیشرفت دارند. روشن بین باشید. تا هنگامی که به قدر کافی بزرگ شوند و احساس خجالت از بودن در مکان های عمومی با والدین را نداشته باشند، باید همراهیشان کنید.
کودکان هرکدام به یک نوعی یاد می گیرند و پیشرفت می کنند. بعد از اینکه فرزندتان به سن ۱۰ سالگی رسید، تصمیم با شما است که آنها را تنها بگذارید. اگر زمانش نرسیده است، به آموزش ادامه دهید.
۲- تلفن و تمامی وسایلی که باعث حواس پرتی می شوند را کنار بگذارید
یعنی هم پدر مادر وهم کودک. حتما تقلاهای فرزندنتان را برای اینکار خواهید دید. پس، برای اینکار یک دلیل خوب بیاورید، بازی های کامپیوتری و اسباب بازی ها، حواس فرزندتان را پرت می کنند. از هدفون ها غافل نشوید، چرا که شنوایی آنان را هنگام آموزش، درگیر می کند.
هیچکس اجازه هدفون داشتن هنگام نزدیک بودن به ماشین ها را ندارد. هنگام رانندگی و رد شدن از خیابان نباید از آنها استفاده کنید.
۳- اگر ترافیک نیست، با سرعت کم راه بروید
بهترین مکان برای آموزش سالم، نزدیک ترین حد به تهدید است. جاده های کم سرعت و کم ترافیک، کمترین خطر را دارند. این جاده ها معمولا در اطراف و دور از مرکز شهر پیدا می شوند. اگر جایی که فکر می کنید خوب است هستید، پس می توانید آموزش های امن را شروع کنید. خود نیز به همراه کودک آنها را انجام دهید، همچنین می توانید آنها را در محیط های امن تر نیز ببرید.
برای برنامه آموزش خود زمان گذاری کنید. خیابان های مسکونی و پیاده رو ها نیز روش مناسبی برای آموزش است.
۴- عصرها، لباس های رنگارنگ بپوشید
شکی نیست که دوست ندارید کودکتان شب ها بیرون از خانه باشد. حق با شماست چرا که تاریکی باعث کم شدن تشخیص علائم می شود. پس الان زمان آموزش مدیریت این موقعیت به کودکتان است. برایشان توضیح دهید و اگرعصر بیرون هستید، همه را به پوشیدن لباس های روشن مجبور کنید. آبی و مشکی را کنار بگذارید. از رنگ سبز برای قسمت های پایین لباس استفاده کنید.
پیروی از قوانین ایمن رد شدن، مانند: توجه به علائم راهنمایی رانندگی و استفاده از خط کشی ها، درشب ها خیلی موثراست.
۵- علائم را بارها توضیح دهید
خیلی آسان است که علامت را به آنها نشان دهید و بپرسید: "این چیست؟”. اما مشکل اینجاست که کودکتان مخصوصا کوچکترها نیاز به تکرار دارند. این تقصیر آنها نیست، پس صبور و مفید باشید. هنگام راه رفتن با آنها، شروع به توضیح دادن علائم بکنید. بعد از مقداری پیاده روی، بپرسید که این علامت یعنی چه؟ اگر اشتباه گفتند، با آرامی جواب درست را برایشان توضیح دهید.
در ابتدا کودکان شروع به تکرار جملات شما می کنند. هنگامی که توانستند خودشان جواب دهند، می توانید مطمئن شوید که درس را یاد گرفته اند.
۶- به آنها معنی هر کدام از علائم را نشان دهید
نباید فکر کنید که هر علامت چه معنی ای دارد، باید آنها را ببرید تا ببینند. بچه ها، آن تصویر بزرگسالان از شکل ها و رنگ های علامت را ندارند. چراغ های راهنمایی رانندگی و علامت ها را به آنها نشان دهید. همچنین علامت ها و خط کشی ها را توضیح دهید. یک چراغ چشمک زن که معنی:”راه نروید” را دارد، با یک علامت: "راه نروید” خیلی فرق دارند.
یک راه آسان برای انجام این کار وجود دارد که با آنها از یک خیابان که دارای خط کشی و چراغ های راهنمایی رانندگی دارد، راه بروید. هنگامی که یاد گرفتند، به آنها زمان حرکت امن را بگویید.
۷- ایستادن در هر خیابانی را آموزش دهید
این اولین نگرانی والدین است. یک توپ داخل خیابان یا هر چیزی که حواس کودک را پرت کند مانند: دیدن یک دوست آن طرف خیابان، آنها را به دویدن وا میدارد. از سنین کم به کودکان بیاموزید که: خیابان جای بازی نیست. آنها خواهند یاد گرفت که صبر کنند تا خیابان و اطراف آن خلوت شود و با آداب راه روند.
اگر دیدید که اشتباه می کنند، مهربان باشید. سعی کنید که آرام باشید و خطر را برایشان توضیح دهید.
۸- هنگام ترافیک و در نبود پیاده رو، آنان را مجبور به راه رفتن کنید
گاهی وقت ها، شرایط خیابان ایده آل نیست. اگرچه باید ازاین مکان ها تا جایی که می توان دوری کرد، اما کودک باید آنها را نیز یاد بگیرد. خیلی از مردم نمی دانند که هنگامی وسیله نقلیه به سمتشان می آید، باید حرکت کنند. با این روش، کودک می بیند و به رانندگان خطرناک عکس العمل نشان می دهد.
به کودکان بیاموزید: چشم ها را از ماشین ها برندارند. اگر خیلی با ترافیک مواجه نشوند، این را نخواهند انجام داد.
۹- در هنگام عدم وجود پیاده رو، تا جایی که می توانید از سمت چپ حرکت کنید
هنگامی که پیاده رو نبود، تا جایی که می توانید از کنار حرکت کنید. احتمالا لحظه هایی که احساس نگرانی در هنگام رد شدن از کنار وسایل نقلیه بزرگ را تجربه کرده اید. کودکان سخت تر از شما تشخیص می دهند، پس دور شدن از خیابان محافظت کننده است. شما هیچوقت نمی دانید که یک ماشین چه هنگام از خط رد می شود.
حتی هنگام راه رفتن در پیاده رو، نگه داشتن کودک در سمت چپ آنها را از خطرات احتمالی محافظت می کند.
۱۰- هوشیاری در اتوبان و دیگر نقاط کور را آموزش دهید
اتوبان ها، نقاط خیلی خطرناک برای کودکان هستند. احتمالا شما در موقعیتی بوده اید که پیاده رو و دیگر ماشین ها را تشخیص نداده اید. این در کوچه ها و کناره های خیابان نیز ممکن است. به کودکان یاد آور شوید که رانندگان به خوبی نمی توانند ببیند و ممکن است سرعت کم را فراموش کنند. قبل از ادامه به پیاده روی آنها را مجبور به ایستادن و نگاه کردن بکنید.
به آنها عکس العمل های این موقعیت ها را مانند: پریدن به عقب آموزش دهید.
رد شدن از خیابان
۱- کودکان را مجبور کنید همیشه از خط کشی ها رد شوند
خط کشی ها و کناره ها برای دلیلی وجود دارند. خیلی از بزرگسالان جان خود را با رد شدن از هرجایی که دوست دارند، به خطر می اندازند. این یک درس خیلی خطرناکی است، پس آنها را به استفاده از خط کشی ها راهنمایی کنید. اگر می توانید کمی از آنها دورشوید. قوانین رد شدن از خط کشی ها را جذاب کنید همچنین قادر به دیدن وسایل نقلیه خواهید بود.
چراغ های مخصوص عابرین می تواند برای کودک فریبنده باشد. دیدن دست ها در چشمک زن چراغ ها کودک را مجبور به ایستادن در وسط خیابان می کند. این برای همین است که چرا باید به آنها آموزش دهید.
با آنها بازی هایی مانند: "من یک جاسوس ام” یا "معنی علائم را حدس بزن"، را بازی کنید. مثلا می توانید بپرسید: باید بایستیم یا راه برویم؟ اگر درست جواب دادند، آنها را تشویق کنید.
۲- به کودک ایستادن و نگاه به دو سمت خیابان را یاد آور شوید
:به چپ نگاه کن"،”به راست نگاه کن". مطمئنا والدین شما برای این واژه ها در کودکی تان آهنگی ساخته اند که در ذهنتان مانده است. قبل از وارد خیابان شدن، کودک را به نگاه کردن به انواع خطرات، مجبور کنید. به نگاه کردن و گوش دادن تا رد شدن کامل از خیابان ادامه دهید. فاصله و سرعت ماشین هایی که ظاهر می شوند ممکن است با انتظار شما فرق کنند. راننده ها هم اشتباه می کنند، پس این وظیفه ی شما است که از خود و کودکتان هنگام رد شدن از خیابان مراقبت کنید.
سعی کنید از بچه ها در مورد موقعیت های مختلف سوال بپرسید. روی خط کشی، از آنها بخواهید که جوابی مانند:”من می ایستم و دو طرف را نگاه می کنم” بدهند. قاعدتا آنها با حملات خود این را می گویند، از دانستن آنها مطمئن شوید.
گوش دادن هنگام رد شدن، از نگاه کردن هم موثرتر است. ماشین های جدید می توانند خیلی بی صدا باشند.
۳- کودکان را به نگاه کردن به چشمان رانندگان، مجبور کنید
جاده، یک محل متغیر است. حتی موقعیتی که بی خطر است نیز می تواند پر خطر شود. بچه ها را به نگاه کردن به چشمان رانندگان مجبور کنید. رانندگانی که به چشمانتان نگاه می کنند، بیشتر می ایستند. کودک به سرعت خواهد فهمید که کدام راننده توجه می کند.
بعضی از وسایل نقلیه که دارای شیشه های دودی اند، تماس چشمی را ناممکن می سازند، اما به نگاه کردن تلاش کنید.
۴- دست کودک کوچک تر را هنگام رد شدن، بگیرید
همه می دانند که کودکان با سن کم، دویدن و جلوزدن را دوست دارند. بیشتر بچه ها هم توجه زیادی به خیابان نمی کنند. برای سنین حدودا ۶ ، با دست آنها را راهنمایی کنید. نوجوان خود را نیز با اینکار هنگامی که حواسش به خیابان پرت شد، محافظت کنید.
اینکه به آنها اجازه دهید که تصمیم بگیرند که چه زمانی برای رد شدن امن است، یک شانس بزرگ است. از آنها بپرسید: "آیا امن است؟” و قبل از جواب بله آنها حرکت نکنید. اینکار همچنین برای کودکان ناتوان هم مناسب است.
۵- خطر رد شدن از بین ماشین های پارک شده را توضیح دهید
جدا از وسایل در حرکت، ماشین های پارک شده هم می توانند خطر داشته باشند. عجیب به نظر می آید، ولی در موردش فکر کنید. تشخیص فردی که از بین ماشین ها بیرون می آید، خیلی سخت است. حتی بزرگسالان نیز ممکن است این اشتباه را بکنند، اما کودکان کوچکتراند و سخت تر دیده می شوند. خیلی مهم است که کودکتان رفتن به خیابان را بداند.
هیچوقت سعی نکنید که کودکان را با خطرات خیابان بترسانید. بجای آن برایشان خیلی آرام توضیح دهید. اینطوری آنها خیلی زودتر از صدای بلندتان درس را یاد می گیرند.
یک معلم متعد بودن
۱- دستوراتتان را کوتاه و واضح کنید
از سخنرانی های طولانی خودداری کنید. به عنوان یک بزرگتر شما هم علاقه ای به گوش دادن نخواهید داشت. کودکان همه جمله های شما را به خاطر نمی سپرند. "قرمز یعنی وایسا” یا "به چپ نگاه کن به راست نگاه کن"، خیلی سریع تر و بهتر در ذهنشان می ماند. هنگامی که نیاز به تکرار شد، یک نفس بکشید.
بجای توضیح دادن، از کودک سوال بپرسید که چه باید کرد یا با علائم در خیابان از او امتحان بگیرید.
۲- با ماشین های اسباب بازی، برایش فضا سازی کنید
یادگیری بصری، موردی ندارد. یک داستان ایمن با ماشین های اسباب بازی برای رد شدن و رانندگی بسازید. استفاده از اسباب بازی ها این شانس را دارد که علاوه بر آموزش، از بردن آنها به بیرون خودداری کنید. کودکتان از شما بخاطر خرید چند اسباب بازی جدید برای یادگیری اش، تشکر خواهد کرد.
۳- با بازی های جذاب آموزش دهید
تکرار کردن مباحث هنگام پیاده روی خیلی مفید خواهد بود، اما بازی می تواند نکات مهم را به یاد ماندنی تر کند. یک از راه ها بازی جاسوسی است. چیزی مانند:”من یک جاسوس ام که قرمز یعنی وایسا” و بگذارید که جواب دهند. آنها آنقدر جذب خواهند شد که فراموش می کنند که این یک درس است!
در خانه، علائم را بکشید و از بچه ها بخواهید که آنها را تشخیص دهند. حتی می توانید لباس هایی با علائم ترافیکی بپوشید که بدینگونه آنها هیچوقت فراموش نخواهند کرد.
داستان سازی یا آهنگ هایی مانند: از کنار رفتن امن تر است نیز می تواند جالب باشد.
۴- به کودک اجازه دهید برای راه رفتن تصمیم بگیرد
به کودک کمی قدرت اجرا دهید. هنگامی که در حال درس دادن و آموزش هستید، در محل بایستید. از آنها بپرسید اگر امن است حرکت کنید. می توانید با فشار دادن دست ها برای علائم، آنها را امتحان کنید. آنها از تصمیم گیری لذت خواهند برد.
اگر هنوز تمام دستورالعمل ها را نمی دانند، با آهنگ برایشان بخوانید. مثلا: وایسا، نگاه کن، گوش کن، امن بمون را بخوانید.
۵- با دوستان یا خواهر برادرش، آموزش دهید
یاد گیری با یکدیگر خیلی جذاب است. اینکار باعث می شود که کلاس جذاب تر شود، اما به تنهایی نیز می توانید آموزش دهید. کودکان از هم یاد می گیرند، پس با اینکار احساس تشویق می کنند. با والدین دیگر هماهنگ شوید یا کودکانتان را در یک زمان آموزش دهید.
گاهی اوقات خندیدن، باعث حواس پرتی می شود. تمام تلاشتان را برای تمرکز داشتن همه بکنید. قبل از راه رفتن و آموزش، از همه چیز مطمئن شوید.